Kosmici, Bach i wiosna…

Obejrzawszy jakiś czas temu remake znanego filmu z lat pięćdziesiątych doszedłem do wniosku, że nie powinienem się dziwić wykorzystaniu Jana Sebastiana Bacha jako argumentu za oszczędzeniem rodzaju ludzkiego. „Dzień, w którym zatrzymała się Ziemia”, bo o nim mowa, zawiera sekwencję, w której Keanu Reeves jako Klaatu zastyga w zadumie słysząc kompozycję właśnie lipskiego kantora. Niewątpliwie muzyka oraz matematyka, to dwa języki, które będą mogły „przełamać lody” w sytuacji, gdy wreszcie natkniemy się na inne cywilizacje. Albo ona natkną się na nas.

Jeśli zaś mowa o tych kwestiach, to Jan Sebastian Bach trafił na zbiór Voyager Golden Record – czyli na złote krążki zawierające m.in. muzykę stworzoną przez kompozytorów na Ziemi, zaś obie sondy Voyager zabrały je ze sobą w podróż przez Wszechświat. Zapisany tam m.in. Koncert brandenburski, Preludium i fuga nr 1 czy partita na skrzypce nr 3 to kompozycje, które mają przemówić w naszym imieniu do obcych, gdzieś tam daleko być może mierzących się z własnym losem. Może będą dobrymi ambasadorami, a może nie, dziś trudno cokolwiek na ten temat powiedzieć.

Tak mię naszło… bo dziś, 31 marca (no, wg naszego kalendarza, bo wg starego ta rocznica była 10 dni temu) przypada kolejna, 339 rocznica urodzin Kantora św. Tomasza. Jest powód zatem, by nastawić TEN piękny album (w linku zresztą jego recenzja). A poniżej malutka zajawka muzyczna…