Night Lands…
O założonym przez dwóch braci Smartów zespole Sunda Arc w Klasycznej Niedzieli nie było dotąd wzmianki. Co w sumie nie dziwi, bo raz, że z muzyką klasyczną mają oni jakby niewiele wspólnego, a dwa… to „całkiem nowy” ansambl.
No dobra… „jakby niewiele”… to zabawne sformułowanie. Bo choć doszukać się można w ich muzyce nawiązań do muzyki elektronicznej (a ta przecież w Klasycznej Niedzieli właśnie zagościła) i tanecznej (ejno, przy klasyce to kiedyś wyłącznie wszak tańczono), to już od pierwszego słuchania wręcz poraża niezwykła wręcz muzykalność sundarctowych utworów. A przecież ten serwis to właśnie taka ostoja wyrazistego, muzycznego piękna (przynajmniej staram się, by takim był).
I dlatego Sunda Arc tu pasuje, gdy czerpiąc z wpływów techno, elektroniki, neoklasyki i post-rocka, komponuje (i występuje, bo koncerty to podobno wyjątkowo energetyczne spektakle) przy użyciu całej gamy instrumentów. Integrując elementy elektroniczne i eksperymentując z ekspresją i energią instrumentów akustycznych oraz występami na żywo, muzyka Sunda Arc jest ekspansywna i fascynująca. Zresztą… niech broni się sama.